Misja festiwalu „Słowo i Muzyka u Jezuitów”

Aby głosić orędzie, które powierzył mu Chrystus, Kościół potrzebuje sztuki. Musi sprawiać, aby rzeczywistość duchowa, niewidzialna, Boża stawała się postrzegalna, a nawet w miarę możliwości pociągająca. Musi zatem wyrażać w zrozumiałych formułach to, co samo w sobie jest niewyrażalne. Otóż sztuka odznacza się tylko sobie właściwą zdolnością ujmowania wybranego aspektu tego orędzia, przekładania go na język barw, kształtów i dźwięków, które wspomagają intuicję człowieka patrzącego lub słuchającego. Czyni to nie odbierając samemu orędziu wymiaru transcendentnego ani aury tajemnicy.

Kościół potrzebuje zwłaszcza tych, którzy umieją zrealizować to wszystko na płaszczyźnie literatury i sztuk plastycznych, wykorzystując niezliczone możliwości obrazów oraz ich znaczeń symbolicznych. Sam Chrystus często posługiwał się obrazami w swoim przepowiadaniu, co było w pełni zgodne z logiką wcielenia, w którym On sam zechciał się stać ikoną niewidzialnego Boga. Kościół potrzebuje także muzyków. Ileż utworów muzyki sakralnej zostało skomponowanych w ciągu stuleci przez twórców przenikniętych głębokim zmysłem tajemnicy! Tysiące wierzących umacniało swoją wiarę muzyką, która wypływa z serc innych wierzących i stawało się częścią liturgii, a przynajmniej bardzo cenną pomocą w jej godnym sprawowaniu. Śpiew pozwala przeżywać wiarę jako żywiołową radość i miłość, jako ufne oczekiwanie na zbawczą interwencję Bożą.

Kościół potrzebuje architektów, bo potrzebne mu są przestrzenie, w których mógłby gromadzić chrześcijański lud i sprawować zbawcze misteria.

Z listu błogoslawionego Jana Pawła II do artystów

Dyrektor Festiwalu: o. Józef Łągwa SJ

Kierownictwo Artystyczne Festiwalu:  Krzysztof Grzeszczak

Słowo o muzyce: Janusz Janyst

ORGANIZATOR FESTIWALU:

Stowarzyszenie „Słowo i Muzyka u Jezuitów”

WSPARCIE ORGANIZACYJNE:

Parafia pw. Najświętszego Imienia Jezus – Ojcowie Jezuici
o. proboszcz Remigiusz Recław SJ